Venice

Na al het nieuws van de afgelopen tijd dacht ik aan Venice. Ik had een vliegticket naar LA en een hostel bij Venice beach geboekt. Toen ik ’s nachts aankwam in Los Angeles had ik geen idee hoe ik daar bij het hostel terecht kon komen, het was uitgestorven. Alles wat ik zag was een hoop beton en lege wegen, geen enkele taxi. Maar, toen kwam er een bus en kwam het helemaal goed. 

’s Ochtends bleek dat mijn hostel aan de boardwalk lag. Tijdens mijn eerste uitstapje kwam ik meteen een hippie achter een versierde rollator met kunstbloemen tegen. Iets verderop stond iemand op een gitaar the band of gypsies te spelen. Ik was in een versie van Woodstock beland, maar dan iets later in de tijd. Hoogst eigenaardig maar super relaxed van sfeer. Mensen die ik daar tegen kwam vonden dat ik er zo kon komen wonen. Die indruk had ik zelf ook.

Ik had wat tekenspullen meegenomen en maakte vrijwel dagelijks een tekeningetje met aquarelverf en inkt, terwijl op het strand druk gesport werd door mensen die, gezien hun outfits, duidelijk met hun gezondheid bezig waren. Een mooi contrast met de hippies op de boardwalk die daar zo te zien hele andere opvattingen over hadden.

Als freelancer had ik vaker in de decorwereld gewerkt waar we complete Sagrada Familias maakten van piepschuim. Las Vegas met zijn gekopieerde architectuur wilde ik graag zien. Knap gemaakt al die nep monumenten met daarin de casino's. Buiten was het 40 graden, binnen in de casino’s lag er vloerbedekking á la Tuschinsky. Ook daar kwam ik rollators tegen, zij het dit keer bij de gokautomaten. Rare wereld.

Terug in LA nam ik de trein langs de kust naar San Francisco. Tijdens een bezoekje aan de haven kwam ik in een viswinkel terecht. Daar draaiden ze Zappa, mijn dag kon niet meer stuk. Kijk dan doe je iets!