een schakeling op een zakje van Radio Rotor

Wandelen zonder haast is iets dat ik graag doe. Jaren woonde ik in het centrum van Amsterdam en was ook regelmatig in de Kalverstraat te vinden. Daar zat een grote winkel van de Slegte met boeken over alle mogelijke onderwerpen.

Op een dag kwam ik er langs en zag een boek over de hoogste hoofdstad van de wereld, La Paz in Bolivia, op 4000 meter hoogte. Mensen konden problemen met zuurstof en ademhaling krijgen als ze er net aankwamen. Dat sprak enorm tot mijn verbeelding.

Dat mijn focus op La Paz lag kwam niet helemaal uit de lucht vallen. Er was een open call geplaatst voor deelname aan de Biënnale van La Paz en het leek me super gaaf om aan mee te doen. Ik vroeg me af of en hoe je ademhaling zou kunnen visualiseren en bedacht een oplossing. Zo kwam het dat ik een voorstel instuurde en werd uitgenodigd om het te komen realiseren.

El cielo puede esperar
Ik bedacht een ruimte waar je bij binnenkomst een pauze bordje op de muur ziet hangen en iemand hoort ademhalen. Als het pauze lampje ging branden stopte de ademhaling. Ging het pauzebordje weer uit, dan ging de ademhaling weer door.

Voor het ontwerp van het pauze bordje deed ik inspiratie op bij theater Bellevue. Daarna naar Radio Rotor in de Kinkerstraat. Zij verzamelden de elektronica om het pauze bordje te kunnen schakelen aan de opname van de ademhaling. Die stopten ze in een zakje met daarop een tekening  hoe de schakeling gesoldeerd moest worden. Van elektronica heb ik geen verstand, maar solderen kan ik wel. Het werkte! 

Voor de zekerheid nam ik nog een 2e set mee zodat ik ook ter plaatse eventuele calamiteiten kon oplossen. Met een soldeerbout in mijn bagage vertrok ik naar La Paz. Op de markt kocht ik een lading aardappels die van oorsprong uit Zuid Amerika komen. Daar hing ik een gloeilampje boven. Iedere dag was er een oude suppoost in het museum met een mooie blauwe stofjas die de aardappels water gaf zodat er luchtwortels aan gingen groeien. 

Tijdens mijn verblijf in La Paz organiseerde ik een 2 daagse workshop voor studenten van de Kunstacademie Hernando Silez over werken op locatie in en om een prachtige gebouwtje van het Goethe instituut in de heuvels. Heel leuk om te doen. De kunstacademie nodigde me uit om het jaar daarop terug te komen om een groter kunstproject met studenten in de openbare ruimte te organiseren wat ik heb gedaan.